هوای گرفته

دوباره زن و غزلها و این صدای گرفته
و پر شده ریه هایش از این هوای گرفته!

دوباره ابری چشمش به قاب پنجره پاشید
ندیده مثل خودش را در این فضای گرفته!

جهان مملو شادی جهان پر گل و مستی
چه مفت داده خدایش به بنده های گرفته!

نشسته روی زمین و خطاب کرده خدا را
که مستجاب نماید کمی دعای گرفته!

#فرشته_رضایی

تمامی حقوق برای فرشته رضایی محفوظ است. ©1400