بگذار برف ببارد…

بگذار برف ببارد!
و دانه های سفید برف بر سر و صورتمان بنشیند
ما که نمیترسیم روزگار خیلی پیش از اینها سرمان را سفید کرده…
بگذار هوا سرد شود اصلا همه چیز یخ بزند 
ما که نمیترسیم قلب ما خیلی پیش از اینها درسینه مان یخ زده…
بگذار رنگ آسمان کبود شود صبح و عصر با هم فرقی نکند
طلوع ها دلگیر شوند و غروب ها دلتنگ اصلا زمستان تا ابد بماند
ما که نمیترسیم یاری داشتیم رفت!
درون مان خیلی وقت است زمستان شده…

#فرشته_رضایی

تمامی حقوق برای فرشته رضایی محفوظ است. ©1400