تقصیر زمانه نیست اگر درست عاشقی کردن یادمان رفته، اگر خیلی هایمان بدون این که راه و رسمش را بدانیم دل به دریایش زده ایم
اگر بی وفایی ها زیاد شده…
اگر واژه “ماندن ” را فقط باید در کتاب ها دید و ماندنی ها کیمیا شده اند 
باید قبول کرد این چیزها ربطی به تغییر نسل و زمانه ندارد
آدم متعلق به هر زمان و تاریخی هم که هست باید عاشق بودن را یاد بگیرد…
شاید علم و تکنولوژی روز به روز پیشرفت کند اما احساس آدمها از زمان آدم و حوا تا هزاران نسل بعد از ما یک حالت دارد
“کسی را دوست داری و دلت میخواهد همان یک نفر، تو را دوست بدارد “
و از عشق و رابطه ات وفاداری و صداقت میخواهی، اصلا از اول خلقت تا آخرین روزش هر که عاشق شود آرامش میخواهد و بس…
و قطعا از گذشته تا کنون و تا سالها بعد “رفتن” از آن واژه هاست که شنیدنش دل آدم ها را میلرزاند…
پس چرا تمام بی وفایی ها وضعف هایمان را به گردن زمانه می اندازیم و با گفتن “زمانه عوض شده” خودمان را توجیه می کنیم؟
مگر قرار است با تغییر سالها قلب آدمها از جنس سنگ یا آهن شود؟
پس بیایید دنبال کمبودها در خودمان بگردیم و عاشق که شدیم جوری عاشقی کنیم که واژه های
رفتن، نماندن، نشدن از یادها برود…
بیایید عاشقی هایمان را به وقت زمانه تنظیم نکنیم!

#فرشته_رضایی