روزهایی می‌رسند
که موهایت سراغ انگشتهایم را می‌گیرند
و جیب‌هایت به جستجوی دستهایم تمام خیابان‌ها را پرسه می‌زنند…
چشم‌هایت همه جا دنبالم می‌گردند
و لب‌هایت به اشتباه به صورت آدم‌های غریبه لبخند می‌زنند و نامم را صدا می‌کنند…
روزهایی می‌رسند
که مغزت از تکرار خاطره‌هایم درد می‌گیرد
و قلبت مدام از تو می‌پرسد چرا…؟
باور کن
روزهایی می‌رسند
که آدم‌ها باید به خودشان جواب پس بدهند!
بعد از رفتنت
هیچ نمی‌گویم…
من تو را به روزهای سخت دلتنگی می‌سپارم…
#فرشته_رضایی
