بدون بهانه که نمی شود کاری کرد بی دلیل که اتفاقی نمی افتد… فکرش را بکن! همین خندیدن ساده همین گریه کردن خوابیدن و بیدار شدن شاد بودن و غمگین بودن… تمام اینها بهانه می خواهد و وای به حالت، اگر دلیل تمام اتفاق هایت بشود یک نفر دیگر اگر یک روز به خودت آمدی و دیدی نه می توانی بخندی نه میتوانی اشک بریزی… نه دوست داری بیدار باشی و نه دوست داری بخوابی نه چیزی شادت می کند و نه از چیزی غمگین می شوی اگر یکدفعه دیدی با نبودنش تمامت کرده است تعجب نکن! آدمها همین اند خطرناکند بعضی هایشان رفتن بلدند… پس از همان اول دلیل زندگیت را با احتیاط انتخاب کن!