خدایا چه بگویم؟

خدایا چه بگویم؟
بگویم خسته ام، خرابم، ویرانم؟
این انسانی که آفریده ای بعضی وقتها برای توصیف حالش واژه کم می آورد…
فقط میدانم اگر مثل فرشته هایت بال داشتم، یک لحظه تردید نمیکردم از این دنیا بیرون میزدم به آسمان می آمدم و دیگر هرگز رهایت نمی‌کردم.
اما… برای تو سخت نیست
یک بار آنقدر پایین بیا که گرمیِ آغوشت را حس کنم
که هر چه تا حالا درباره ات شنیدم را به چشمِ جان ببینم
مهربانی ات را، بخشندگی ات را، آرامش ات را، عاشقی ات را…
یک بار آنقدر پایین بیا که از نزدیک ترین فاصله صدایت را بشنوم که میگویی… نترس، من هستم
همه چیز درست می شود!

خدایا… من نمیتوانم
تو که میتوانی دریابم!

#فرشته_رضایی

دیدگاه خود را بنویسید:

آدرس ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد.

تمامی حقوق برای فرشته رضایی محفوظ است. ©1400