بعد از ماهها دلبستگی، هر دویمان به این باور رسیده بودیم که برای زندگی مشترک کنار هم ساخته نشدیم، و زندگی زیر یک سقف خوشبخت مان نمی کند
فهمیده بودیم تفاوت هایمان آنقدر زیاد است که نمی توانیم نادیده شان بگیریم…
آن روزها هر دویمان نه غمگین بودیم و نه بازنده!
چون خوب میدانستیم به هم رسیدن، باعث دوام دوست داشتن نیست و نرسیدن، دوست داشتن را تمام نمیکند پس تصمیم گرفتیم عشق و عاشقی را کنار بگذاریم و از آن به بعد رفیق هم بمانیم، از آن رفیق های گرمابه و گلستان… از آن ها که همیشه هوای هم را دارند و اگر برای یک نفرشان مشکلی پیش آمد آن نفر دیگر اولین کسی ست که به دادش می رسد، و پای قولمان ماندیم…
مدتها گذشته، رفاقت ما همچنان ادامه دارد، هر کداممان زندگی خودمان را داریم و بسیار خوشبختیم! راستش آدمهای زیادی در طول رابطه شان به این نتیجه میرسند که با هم خوشبخت نمیشوند اما کوتاه نمی آیند، ادامه میدهند و آنچه می ماند عشقی شکست خورده، احساسی بازنده و نفرتی همیشگی ست…
میخواهم بگویم اگر کسی می داند که با دیگری آینده ی خوبی ندارد اما غرورش نمی گذارد کنار بکشد، اما خودخواهی اجازه نمی دهد فداکاری کند
اسم این رابطه هرگز “عشق” نیست!

#فرشته_رضایی