“به خاطر خودم می روی…”؟
چه احمقانه!
مگر آن روزها که از عشق میگفتی، آن روزها که دلدادگی ام را می دیدی و قول های قشنگ می دادی، حواست به عاشقی ام بود؟
مگر از وابسته شدنم ترسیدی یا در دل بردنم احتیاط کردی؟
مگر نگران احساسم بودی…
اصلا آن وقتی که آمدی مگر به خاطر من بود که حالا به خاطر من بروی؟
نه جانم…
هر کسی می آید هر کسی از عشق می گوید و هر کسی زیر قولهایش می زند و می رود
به خاطر خودش است نه دیگری…
فقط پذیرفتنش “شجاعت ” می خواهد!

#فرشته_رضایی